درمان زخم پای دیابتی از نظر طب سنتی (traditional medicine Treatment of Diabetic Foot Ulcer)
زخم پای دیابتی یکی از عوارض ناشی از ابتلا به دیابت است که حدود یک چهارم از افراد مبتلا به دیابت دچار آن می شوند. امروزه با روش های نوین علم پزشکی تا حد زیادی می توان از ابتلا به این زخم جلوگیری نمود. همچنین در صورت ابتلا روش های درمانی مدرنی کشف شده اند که از توسعه ی این زخم جلوگیری و به بهبود آن کمک می کنند. اما طب سنتی در طول این سال ها همچنان طرفداران خود را داشته است. بسیاری معتقدند که روش های سنتی برای درمان زخم های دیابتی همچنان موثر هستند. به همین دلیل در این مقاله به تاثیر طب سنتی و روش های سنتی برای درمان زخم پای دیابت خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید: درمان زخم دیابت به روش روا زاده دکتر خیر اندیش و تبریزیان
زخم پای دیابتی چیست؟
ابتدا به این می پردازیم که زخم پای دیابتی چیست؟ زخم پای دیابت نوعی زخم باز است که معمولا در قسمت پایین پا ایجاد می شود. به دلیل این که فرد مبتلا دچار نوروپاتی حسی در اندام پا می شود، متوجه آسیب وارده نمی گردد. هر فردی که مبتلا به دیابت باشد، ممکن است به زخم پا دچار گردد. مردان مسن بیشتر از سایر اقشار جامعه ی دیابتی ها در معرض ابتلا به زخم های دیابتی و البته زخم پا هستند. همچنین افرادی که از انسولین استفاده می کنند نیز در معرض خطر ابتلا هستند. داشتن اضافه وزن، مصرف الکل و مصرف تنباکو نیز از دیگر موارد موثر در ایجاد زخم پای دیابت هستند. همچنین بیماران عروقی در هنگام ابتلا به این زخم ها آسیب پذیری بیشتری دارند. چرا که توانایی بدن برای بهبود زخم ها کاهش پیدا می کند. این امر ممکن است خطر ابتلا به عفونت را در این بیماران افزایش دهد و روند بهبودی را به تاخیر اندازد.
بیشتر بخوانید: درمان زخم پای دیابتی در منزل
رویکرد طب سنتی در مواجهه با دیابت
گیاهان دارویی نوعی از گیاهان هستند که در مناطق مختلف جهان به عنوان گیاهانی دارای خواص درمانی معرفی می شوند. گیاهان دارویی کاربردی در طب سنتی، در حال حاضر در طب غربی جزو درمان های دارویی استاندارد محسوب نمی شوند. ولیکن این گیاهان نشانه های امیدوار کننده ای را در بهبود زخم در مدل های حیوانی DFU و همچنین در مطالعات بالینی نشان داده اند. درمان های فعلی زخم پای دیابتی شامل کنترل کافی قند خون، درمان آنتی بیوتیکی، دبریدمان بافت های نکروز، کاهش فشار بر روی ناحیه ی زخم، شستشو و پانسمان منظم و بهبود وضعیت جریان خون در صورت امکان، می شوند. علت ایجاد زخم پای دیابتی بد شکلی های پا، نوروپاتی، ایسکمی و وجود پینه است.
در راستای آزمایش عملکرد طب سنتی در بهبود زخم پای دیابتی، آزمایشی صورت گرفته که به این شرح است: مردی ۵۸ ساله با بیش از بیست و پنج سال سابقه ی ابتلا به دیابت کنترل نشده در خرداد ۱۳۹۴ در بیمارستان شهدای گنبد کاووس بستری شد. سلامت و تغذیه ی بیمار تحت کنترل بود. اقدامات دارویی که برای این بیمار صورت گرفت، شامل داروهای گیاهی (شامل داروهای تک جزئی و چند جزئی) و داروهای ضد هایپر گلیسمی معمولی بود. اقدامات دستی نیز شامل حجامت کامل پشت، هر شب تا پایان درمان، ماساژ درمانی و زالو درمانی داخل و اطراف زخم با ۱۰ الی ۱۲ زالو در ۱۶ جلسه طی هر ۲ الی ۴ روز بود. زخم پای دیابتی به طور کامل بهبود یافت، حالات جسمی و روحی بیمار بهبود یافت و قند خون وی پس از ۶۰ روز درمان، کنترل شد.
راه های پیشنهادی طب سنتی برای درمان زخم پای دیابتی
بیشتر بخوانید: عکس زخم دست دیابتی
برخی از دارو ها مانند بروملین که برای دبریدمان آنزیمی زخم ها استفاده می شوند، از دسته ی گیاهان دارویی اند. نقش اصلی این محصولات طبیعی، ایجاد عوامل ترمیم کننده برای زخم است. البته داروهای گیاهی بیشتر به عنوان درمان اضافی برای مراقبت از زخم های دیابتی در قالب داروهای موضعی (کرم، ژل، روغن) یا سیستمیک (کپسول، جوشانده، تزریق) تجویز می شوند. حین درمان به شیوه ی طب سنتی پارامترهایی مانند عرض و عمق زخم، عملکرد فاگوسیتیک، سطح نکروز، اپیتلیال شدن، واسکولاریزه شدن و بسته شدن زخم، مورد ارزیابی قرار گرفتند که تعدادی از آن ها در بیماران به طور قابل توجهی بهبود یافتند. با توجه به مطالعاتی که در این بررسی گنجانده شده است، گیاهان دارویی را می توان به عنوان درمان کمکی امیدوار کننده ای برای مراقبت از زخم پای دیابتی توصیه کرد.
درمان زخم پای دیابتی از نظر طب سنتی (traditional medicine Treatment of Diabetic Foot Ulcer)
زخم پای دیابتی یکی از عوارض ناشی از ابتلا به دیابت است که حدود یک چهارم از افراد مبتلا به دیابت دچار آن می شوند. امروزه با روش های نوین علم پزشکی تا حد زیادی می توان از ابتلا به این زخم جلوگیری نمود. همچنین در صورت ابتلا روش های درمانی مدرنی کشف شده اند که از توسعه ی این زخم جلوگیری و به بهبود آن کمک می کنند. اما طب سنتی در طول این سال ها همچنان طرفداران خود را داشته است. بسیاری معتقدند که روش های سنتی برای درمان زخم های دیابتی همچنان موثر هستند. به همین دلیل در این مقاله به تاثیر طب سنتی و روش های سنتی برای درمان زخم پای دیابت خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید: درمان زخم دیابت به روش روا زاده دکتر خیر اندیش و تبریزیان
زخم پای دیابتی چیست؟
ابتدا به این می پردازیم که زخم پای دیابتی چیست؟ زخم پای دیابت نوعی زخم باز است که معمولا در قسمت پایین پا ایجاد می شود. به دلیل این که فرد مبتلا دچار نوروپاتی حسی در اندام پا می شود، متوجه آسیب وارده نمی گردد. هر فردی که مبتلا به دیابت باشد، ممکن است به زخم پا دچار گردد. مردان مسن بیشتر از سایر اقشار جامعه ی دیابتی ها در معرض ابتلا به زخم های دیابتی و البته زخم پا هستند. همچنین افرادی که از انسولین استفاده می کنند نیز در معرض خطر ابتلا هستند. داشتن اضافه وزن، مصرف الکل و مصرف تنباکو نیز از دیگر موارد موثر در ایجاد زخم پای دیابت هستند. همچنین بیماران عروقی در هنگام ابتلا به این زخم ها آسیب پذیری بیشتری دارند. چرا که توانایی بدن برای بهبود زخم ها کاهش پیدا می کند. این امر ممکن است خطر ابتلا به عفونت را در این بیماران افزایش دهد و روند بهبودی را به تاخیر اندازد.
بیشتر بخوانید: درمان زخم پای دیابتی در منزل
رویکرد طب سنتی در مواجهه با دیابت
گیاهان دارویی نوعی از گیاهان هستند که در مناطق مختلف جهان به عنوان گیاهانی دارای خواص درمانی معرفی می شوند. گیاهان دارویی کاربردی در طب سنتی، در حال حاضر در طب غربی جزو درمان های دارویی استاندارد محسوب نمی شوند. ولیکن این گیاهان نشانه های امیدوار کننده ای را در بهبود زخم در مدل های حیوانی DFU و همچنین در مطالعات بالینی نشان داده اند. درمان های فعلی زخم پای دیابتی شامل کنترل کافی قند خون، درمان آنتی بیوتیکی، دبریدمان بافت های نکروز، کاهش فشار بر روی ناحیه ی زخم، شستشو و پانسمان منظم و بهبود وضعیت جریان خون در صورت امکان، می شوند. علت ایجاد زخم پای دیابتی بد شکلی های پا، نوروپاتی، ایسکمی و وجود پینه است.
در راستای آزمایش عملکرد طب سنتی در بهبود زخم پای دیابتی، آزمایشی صورت گرفته که به این شرح است: مردی ۵۸ ساله با بیش از بیست و پنج سال سابقه ی ابتلا به دیابت کنترل نشده در خرداد ۱۳۹۴ در بیمارستان شهدای گنبد کاووس بستری شد. سلامت و تغذیه ی بیمار تحت کنترل بود. اقدامات دارویی که برای این بیمار صورت گرفت، شامل داروهای گیاهی (شامل داروهای تک جزئی و چند جزئی) و داروهای ضد هایپر گلیسمی معمولی بود. اقدامات دستی نیز شامل حجامت کامل پشت، هر شب تا پایان درمان، ماساژ درمانی و زالو درمانی داخل و اطراف زخم با ۱۰ الی ۱۲ زالو در ۱۶ جلسه طی هر ۲ الی ۴ روز بود. زخم پای دیابتی به طور کامل بهبود یافت، حالات جسمی و روحی بیمار بهبود یافت و قند خون وی پس از ۶۰ روز درمان، کنترل شد.
راه های پیشنهادی طب سنتی برای درمان زخم پای دیابتی
بیشتر بخوانید: عکس زخم دست دیابتی
برخی از دارو ها مانند بروملین که برای دبریدمان آنزیمی زخم ها استفاده می شوند، از دسته ی گیاهان دارویی اند. نقش اصلی این محصولات طبیعی، ایجاد عوامل ترمیم کننده برای زخم است. البته داروهای گیاهی بیشتر به عنوان درمان اضافی برای مراقبت از زخم های دیابتی در قالب داروهای موضعی (کرم، ژل، روغن) یا سیستمیک (کپسول، جوشانده، تزریق) تجویز می شوند. حین درمان به شیوه ی طب سنتی پارامترهایی مانند عرض و عمق زخم، عملکرد فاگوسیتیک، سطح نکروز، اپیتلیال شدن، واسکولاریزه شدن و بسته شدن زخم، مورد ارزیابی قرار گرفتند که تعدادی از آن ها در بیماران به طور قابل توجهی بهبود یافتند. با توجه به مطالعاتی که در این بررسی گنجانده شده است، گیاهان دارویی را می توان به عنوان درمان کمکی امیدوار کننده ای برای مراقبت از زخم پای دیابتی توصیه کرد.
کمربند طبی چیست؟